trying to be happy on xmas day...

lumipas ang noche buena, lumipas ang pasko na andito ako sa Dubai. first time lang mahiwalay sa saya ng nanay ko nakakamiss ang pasko sa pinas.. miss ko ang ingay ng bahay namin sa Tundo pag pasko.. ang mga bata sa kalye.. ang madaming tao.. ang Sto. Nino Church, si father Eric Santos, ang mga tito't tita ko, ang mga pamangkins, anG 40+ na inaanak.. ang inuman sa kalye, ang mga tropa, si mama, si papa, mga utol ko,at syempre ang mahal ko.

sarap sana umuwi sa Pinas ng ganitong panahon. kaya lang isasampal lang sayu ng totoong buhay na hindi biro ang umuwi ng pinas kung kelan mu gusto lang umuwi.. hindi ito kasing simple lang ng pagsakay ng isang bus + isang Jip + isang tricycle and then TAAARRRAAANNN!!! nasa pinas ka na!

malungkot ang december ko, malungkot ang pasko!

Nakangiti naman ako.. nakikitawa pero ang totoo malungkot pala talaga. Kahit ilang load ang ubusin ko hindi enough para mapawi yung lungkot ko..

kanina lang kausap ko si manong.. parang lalong lumungkot..

sana lang kanina tinubuan ako ng pakpak at ilipad ako ng hangin patungo sa kanya.. gusto ko syang tabihan, kausapin habang nakatitig lang ako sa mga mata nya, o kaya naman hahawakan ko lang ang kamay nya... kahit one minute lang.

or 30 seconds..

or kahit 15 seconds payag ako..

pero imposible.. apat na oras ang pagitan namin... milya milya ang layo ng kinauupuan ko ngyaun sa higaan nya.

ngayung december, lalong lumala ang hobby ko.. ang pagbibilang ng stars at eroplano sa langit..

kung bakit? hindi ko alam..

minsan, masaya tumingala at tumanaw sa malayo... at magpakawala ng buntong hininga.. habang iniisp mo ang mahal mo.. parang sa text lang - "iniisp ko na lang na nasa iisang kalangitan lang kami.."

....oh well, mabuti na lang enjoy ang tirahan ko dito sa Dubai. isa kaming nagkakaisang pinoy community... mahilig sa salusalo, sama -sama at hindi kanya kanya.. kaya nga nung noche buena - aba nman isang barangay kami! hahah daming food at daming tao. sabi nga nung isang Pana (indian) na nagdedeliver ng mga order sa grocery kami ang pinaka d' best na nakita nyang mga pinoy na nagcelebrate ng pasko..

share ko lang ang aming mga pics..

mga ofw's on xmas day!

at isa ako sa mga noypi jan..

trying to be happy on xmas day...

---mahal,

sana kapiling kita nung pasko! corny.. pero yun talga eh.. sana kapiling kita nung pasko!

mahal mo

Si Manong at si Manang

Si Manong at si Manang

Nakakatuwang isipin na nagkatagpo si manong at si Manang sa mga panahong hindi nila parehong inaasahan… PARAMIS!

Sino si manong at si manang?

Si manang ay si “ako”.

At si Manong ang pinakamamahal kong manong ng buhay ko!

Sa hindi ko talaga malamang dahilan, bigla na lang kaming na-in love na para bang kami lang ang lovers sa mundo.

Funny.. weird.. parang hindi totoo…

Ewan ko ba, everytime sinusubukan kong baliktarin ang utak ko.. hindi ko pa rin masagot lahat ng tanong na itinatanong ko sa sarili ko.

Mahal ko ba talaga sya all this time?

Pagkagising ko sa umaga, boses nya gusto ko marinig.

Pagdating sa office boses pa rin nya gusto ko marinig.

Pag-uwi sa bahay boses pa rin nya gusto ko marinig.

Bago matulog boses pa rin nya gusto ko marining.

Kung minsan hindi ako makatulog.. inaabangan ko ang oras ng paggising nya! Meaning gising ako sa buong magdamag marinig ko lang boses nya bago ako makahimbing sa pagtulog. Kung hindi nman nakaset na alarm ng mobile ko kung what time sya nagigising sa umaga..at tatawagan ko sya. Kahit na puyat at least masaya akong matutulog!

Ang kinalabasan?

Nagmimistula akong panda sa office - sa lake ng eyebags ko!

Kaloka no?! kung ilang beses ako magload sa isang araw hindi ko na alam. Minsan nasisita ako ng mga senior citizen na nakapaligid sa kin sa sobrang paggastos ko sa load. Kaya lang, wala eh.. dun ako masaya – ang makausap sya!

Masisisi ba nila ako? Nagmamahal lang po ako!

Siguro ganito talaga pag mahal mo talaga ang isang tao.. Parang newbie ako ngayun sa usapang puso.. totoong love na kasi to.

Parang kelan lang.. dahil sa mga masalimuot at nakakalokang love life lague ko sinasabi sa sarili ko , “ God might be busy writing the best love story for me..”, ngayun I know ‘eto na yun.. Sinimulan na nya isulat ang totoong love story ng buhay ko.

Naniniwala rin naman ako sa fairy tales, sa prince charming at sa happy ending..

Kung hanggang kelan ako masaya?

Hindi ko alam.

Basta ang alam ko – masaya ako at nagmamahal ako ng totoo.

Si Manong ang buhay ko.

Shampoo o itlog?!

Kadalasan mo maririnig na itinatanong kung alin ba ang nauna..itlog o manok? Pero ang nanay ko iba ang naitanong..

Sa isang ordinaryong Juan dela Cruz na naninirahan sa Maynila kadalasang partner sa kanin ang instant noodles, mga delata, o kaya nman itlog- at kabilang kami dun.

Nung college ako hinding hindi ko makakalimutan kung paano nagtitipid ang nanay ko at kung paano nya napagbubudget ang monthly salary ng tatay ko na isang security guard. Kasama na dun ang pagtitipid sa pagkain at iba’t ibang expenses sa skul at sa bahay. Ang isang sachet ng shampoo ay ipinagkakasya namin sa apat na ulo..at kung anu ano pa.

Minsan, pag-uwi ko galing sa skul tumambay muna ako sa labas ng bahay kasama ang nanay ko at ang iba pa naming kapitbahay..

Sa kalagitnaan ng isang masarap na kwentuhan, sumingit ang younger sister ko na 1st year college na din that time.

“mama…pahingi ng pambili ng shampoo…” sabi ni utol. Binigyan sya ni Mama ng 5 pesos pambili ng shampoo…“mama, anong ulam?”

“mag-itlog ka na lang..”

“pahinging pambili..” sabi ni utol…

At dahil yun na ang last money nanay ko ang nasabi n lang nya..

“ano ba gusto mo? Shampoo o itlog?”

At dahil naintindihan na rin naman nya kung anong ibig sabihin ng nanay ko..ang nasabi na lang nya “syempre itlog!” dahil kung magkashampoo man sya wala naman syang ulam..

Nagpahabol pa ang nanay ko ng “bumili ka na hati tayo ha?!”

“huh?! Eh sa isang itlog pa lang hindi na ko titingahan eh…hati pa tayo...?”

Isang masayang usapan kung saan nakitawa pati ang mga kapitbahay namin sa kalye..

Pero ako after nun…

Sinabi ko sa sarili ko na baling araw…hindi na mauulit na papapiliin kami ng nanay ko kung shampoo o itlog.

Nung nasa Pinas ako, after ng sahod ako na ang nagtatanong sa mama ko..

“ma, san mo gustong kumain? Jolibee o Mcdo?”

Sagot ni Mama?

“Sa Max!"

-Aug 8,2007

asan na ba ko?

asan n nga ba talaga ko?! (nasa dubai) yeah right.. pero ang totoo naliligaw talaga ko. hindi ko nga alam kunng pano ko napadpad d2. as far as i could remember ang gusto ko lang eh malaman ang feeling ng nkasakay sa eroplano...whew! excited pa ko as in! pero parang ala lang...know the movie - Dubai?! sabi nila dumadami ang mga nagpupuntang pinoy dito dahil kay aga at claudine isama mu pa si john lloyd. nak ng tinapa, parang kelan lang nanonood ako ng Dubai sa sm megamol at ngaun kasama na ko sa casting ng "buhay Dubai".

"hay buhay...dubai", yan ag lague mo'ng maririnig sa mga noyping nagtyatyaga sa buhay dubai. well, kumbaga sa script- yan ang famous line. sa totoo lang parang nasa pinas ka rin lang nman. wala masyadong special sa lugar na 'to. kung meron man, cguro di ko lang masyadong appreciated dahil nakatali pa ang mga mata ko sa ganda ng pinas. (what?!) sabi ko ganda ng pinas...

sa maniwala man kau o sa hindi..naging higit na truly proud pinoy ako nung napunta ako dito. tuwang tuwa ako pag may nakikita akong "kabayan"- tawagan ng mga pinoy sa kapwa pinoy. kabayan! kabayan! kabayan! ang sarap pakinggan no?! parang damang dama mu ang pagiging pinoy. (tunog noli de castro?!)

pero minsan malulungkot ka rin..pero mas maganda atang term yung maiinis ka rin pag may nakita kang mga kufalogs na pinoy na nagkakalat ng lagim dito. maiba muna 'ko...nakapunta n ba kau sa smokey mountain? naaalala nyo pa ba ang amoy ng ating famous bundok ng basura?ewan ko ha pero may tatalo pa dun...maniwala kau pwamiz! madami k dtong makikitang walking smokey mountain..to d highest level ang amoy pare..paquiao kung manapok. sa mga ganitong bagay magiging proud noypi ka. sa totoo lang ang pinoy kahit sa estero o bundok o bukid man nakatira hindi mu maamoy ng ganun kasama pero yung ibang lahi sobra as in...hehhe pag naamoy nyo kanin n lang kainan na!

halos lahat ng taxi driver na nasakyan ko tuwang tuwa sa mga pinoy...iba't ibang lahi mostly pana o patan (pana-indian, patan-pakistani) ang nagsasabi na mas gusto nila kaibigan ang mg noypi. naks nman...mabait daw kc ang mga pinoy at mabango...

see..marami tayong fans!

kung may mga ibang lahi na type tau as friends... madami ring ibang lahi na type ang mga pinay maging sobrang friends. sa totoo lang andami ko ng narinig na kwento tungkol dito sa mga pinay na may mga syotang iba ang lahi..

may problema ba dun? ewan ko. wala cguro...kaya lang minsan nagiging sobra na..wala na sa lugar.

maria clara where are you?!

Naalala ko nung second day ko dito nasermunan kagad ako ng tito ko. Lumabas lang nman ako ng nakashort and sleeveless..malay ko ba! “jingjing! Wag mung gagawing pinas to dahil hindi to pinas!” parang pelikula. Nagecho bigla sakin ang boses ng nanay ko. Mama kaw ba yan?May point nman pala ang tito..it’s for my own good nman pla.. heheh. Narealized ko din lately na masyado ring maraming aswang dito. at sa totoo lang kung makatingin akala mo first tym lang nila makakita ng babae.

Iba’t ibang luv story din ang makikita nyo d2..May nakilala ako may asawa’t anak na sa pinas pero ang kalive in nya dito – Lebanese. Alam ng asawa nya?! Xempre hindi..

May nakilala ako 2 pinay takas sa mga amo nila. Ngayun, TNT. Job description? Mangolekta ng jowang iba ang lahi para mabuhay lang sa dubai. Kapit sa patalim? Cguro.

Nakakawa?

Ewan ko..masisisi mo ba cla kung ba’t ganun ang nangyari sa kanila. Well, ika nga ng matatanda- don’t judge the book when it’s closed. Hindi ko nman alam kung anu talaga ang nangyari sa kanila.

May karapatan ba ko’ng husgahan cla? Wala. Bad trip lang minsan nung narinig ko ang salitang pokpok sa ibang lahi..ano daw?! Pokpok! Nak ng…panu b nila nlaman yun? Kasalanan din ng mga pinoy..

tanungin mu nga ko ngaun kung proud pa ba kong is akong kabayan?

Sa kabila ng lahat proud pa rin ako. Aba…sabi ko nga kay bob ong, hindi ako tutulad sa mga naisulat nya sa aklat nya (close kami)..Toktoktok!!!! Di nman sa pagsasalita ng tapos..3 months p lang kc ako dito kaya hindi pa masyadong polluted ang utak ko. Isa pa takot ako sa tito ko baka maipackage nya ko papuntang pinas sa sobrang pagkainis sa’kin. Mahirap na baka di ko pa mabawi lahat ng gastos ng erpats ko.

Hay naku buhay Dubai!

Mabuti n lang may trabaho n ko d2. kung maririnig nyo lang lahat ng iba’t ibang kwento ng mga pinoy d2 di nyo na cguro maiicp magpunta pa ng dubai.May kakilala ako d2 8 times ng nageexit- wala pa ring trabaho. Cge nga, gusto nyo p bang pumunta d2? Sabi nga ng iba swertihan lang daw ang pagkakaroon ng work dito. I’m happy to say maswerte ako at magagaling ang mga guardian angels ko…

Hay naku buhay Dubai!

Miss ko na ang Pinas.

Miss ko na ang Tondo.

Mas Masaya sa pinas…kahit mahirap at magulo. Wala pa dito ang mga pagkaing gusto ko. Gusto ko ng mga pagkaing inihaw sa kanto—yummy!!! Isaw,helmet,adidas,tenga ng baboy,at kung anu ano pa!love it!

Naospital na nga rin pala ko dito sa dubai- food poison salamat sa daing na bangus. Mabuti na lang namana ko ang tapang ng nanay at tatay ko. Pagkakain ko ng napakasarap na daing na bangus bigla n lang lumobo to’ng lips ko and then namula na ko at nhirapan na kong huminga. Sa kagandahang loob ng mga ka-officemates ko nagpunta ako sa ospital ng magisa habang namumula at di makahinga. Mukha akong tosinong naglalakad sa loob ng hospital, imagine?

Parang eksena sa pelikula…nagaantay pa ko ng turn ko dahil may numbering silang sinusunod. Since sobra na 'kong hilo dumeretso n ko sa emergency at tska ko na cnabing –“I can’t breath”.

Ang ending..humihinga p nman ako.

Kaya nga eto at nakikipagusap sa inyo…

Mas lalo ko nga namiss ang mama ko nung may sakit ako eh….“mama…may yayay ako…” no choice…wala xa eh kaya pagalingin mo ang sarili mo ng magisa.

That’s life…

Nasa’n n ba ko?! Hindi ko pa rin alam eh…kung pwede sana pakipackage nyo na ko pabalik ng pinas plssss…help me!!!

-july 26, 2007

-