ang bayan kong nililipas

ang bayan kong nililipas?

Kamusta ka na ba, Noypi? Buhay ka pa ba? Ano na ang nangyayari sa ‘yo???

Kamusta na nga ba ang bayan natin?... kamusta na rin ang mga pinoy? Humihinga pa ba tayo? Gusto ko ng itanong ito ng diretsahan…

MAHAL PA BA NG PINOY ANG KANYANG BANSANG PINAS?

Nagtatrabaho ako ngayon bilang isang titser… sa araw-araw na buhay ko’t pakikisalamuha sa mga estudyante, masasabi kong marami akong natututunan, ‘di lang tungkol sa Pinoy.. pero tungkol din sa mga Kuryano.. English and grammar teacher ako ngyon sa isang eskwelahan ng mga Kuryano.. nais ko sanang magsilbi bilang isang guro sa isang public high school, pero di naman aarok dahil wala naman akong units sa education, at hindi naman ako LET passer.. iba ang kurso ko, pero gusto ko pang mag-aral sa susunod na taon.. kaya habang wala pa namang ginagawa, trabaho muna..

Hindi lang ang mga estudyante ko ang natututo sa bawat session ng pag-aaral namin.. marahil, hindi nila alam na marami rin akong napupulot mula sa kanila.. masaya ring makihalo-bilo sa ibang kultura.. ibang experience…

mga edad 20-26 ang range ng mga estudyante ko.. bata pa rin naman sila hindi ba… pero mas bata nga lang ako.. minsan ayokong sabihin kung ilang taon na ko, kase baka ma-intimidate sila.. eh kaso tintanong pa rin nila.. oh well..

sa isang session namin, may binahagi ako sa kanilang essay na nakuha ko mula sa e-mail.. binigay ng nanay ko.. isinulat ito ng isang kabataan mula sa Korea, at patungkol ito sa bayan nila—mula sa paghihirap nila, hanggang sa pagbangon..

dati pala, naging mahirap ang bansang ito dahil sa gera.. dumating ang puntong nainggit sila sa Pinas dahil nung panahong iyon, MAYAMAN tayo.. SAGANA tsong.. gusto nilang maging kasing yaman natin.. marahil ito ay iyong panahon ni macoy..

pero ano nang nangyari? Sa tingin mo, sa panahong ngayon, nanaisin pa ba nilang magingkatulad ng bansa natin?--à SA MALAMANG, DEHINS.

mayaman na at maunlad ang bansa nila ngayon.. bakit sila nagkaganun?... ito ay dahil sa mga TAO ng bansa nila.. dahil sa mga Kuryano.. mahal kasi nila ang Korea.. nag-sakripisyo silang magtrabaho sa ibang bansa noong mga panahong iyon.. okey daw ang ganung technique sabi ng isang estudyante ko dahil nagkakaroon ng pagkakataong makilala ang mga Kuryano sa ibang bansa.. mahal nila ang kapwa-Kuryano.. hindi katulad ng pinoy, minsan, gugulangan ka pa..

kahit yung mga estudyante kong kabataan, pinaglalaban nila ang Korea.. pinagmamalaki nila ito at sinasabi nilang mahal nila ang Korea…

e pano naman tayong mga Noypi? Oo nga’t nagtatrabaho tayo sa ibang bansa, pero iligal naman.. tska minsan underemployed tayo.. yung mga college graduates, they sometimes end up being domestic helpers.. sayang naman ang edukasyon naten.. maybe it’s about time to showcase what the Filipinos got.. time to shine na.. madalas, ang mga pinoy, once na makaapak na sa ibang bayan, nagtatago na roon at hindi na muling bumabalik sa pinas.. tuluyan ng iniwan ang bansang kinagisnan.. hindi naman masamang mag-isip ng sariling kapakanan, diba? Wag nga lang sana nating kalimutan kung san tayo nanggaling…

IKAW, noypi… kelan ka ba magagamit ng PINAS? Kelan niya ba mararamdaman ang pagsisilbing nararapat para sa kanya? Kelan mo ba siya pagtutuunan ng pansin? Patuloy ka bang naghihintay ng isang tagapagligtas ng Pilipinas? Ang hinaharap ay nasa iyong mga kamay.. huwag ka ng maghintay ng agimat diyan.. hindi iyon ang kelangan mo.. naten..

--> Tinatawagan ko ang lahat ng kabataang nagmamahal sa bansa.. mag-aral tayong mabuti at magsikap para sa ating bansa.. huwag nating hahayaang ang ating BAYANG PILIPINAS ay maging isang BAYANG NILILIPAS..
isinulat ni: ALPS http://soakedinfrustration.blogdrive.com/
- nabasa ko to habang naghahanap ng lyrics ng chikiding. Natuwa ako kaya ipopost ko. at the same time napag-isip ulit ako - asan na nga ba ang mga noypi?!

A letter for Miss D. G.

Napanaginipan kita kagabi. Oo ikaw.

Yeah..nakakatawa.. di pa pa tayo nagmemeet sa personal pero lumabas ka na sa panaginip ko. Weird noh?

Siguro kung mababasa mo to.. malamang nakanguso ka ngayon at nakataas ang kilay.

“ y would I dream of you?” , wag mo ko tanungin dahil hindi ko talaga alam.

I know.. sasabihin mo guilty kc ako sa mga bagay-bagay..

Yes.. I am guilty.. of thinking of you sometimes. I can’t help sorry..

Yes.. I am guilty for reading your online diary before.. that was long time ago..sorry for that. But when I promised myself and my husband not open that link anymore.. hindi ko na talaga binuksan. So wala na ko balita sayo..

At first… I just wanted to know new things about you.. kung ok ka na.. kung malungkot ka pa.. kung may new love life ka na..

Minsan pinag-usapan pa naming ni allan na may bago ka ng dinidate.. and we’re happy to know that. Sabi pa nya mukha ka daw kinikilig sa picture..

Hay..Siraulo ba ko na magwish ng maganda sayo.?

I want to read happy thoughts sa blog mo… gusto ko makabasa na ok ka na.. and I promised myself na hindi na kita bibisitahin pa.

And then..i think it became an addiction. Peace!

Ok.. aaminin ko..minsan na rin kami nagtalo ng asawa ko dahil sa isang post dun. Oh well, that made me realized na hindi ko na dapat pa binabasa yung mga pinagsusulat mo.

Till, one morning naclick ko na nman ang link ng blog mo… at nabasa ko ang latest post mo bout your trip in tagaytay… I wrote something din sa blog ko bout sa pagiging katulong. Remember?

Hindi ko yun sinulat because of you.. sinulat ko yun dahil sa nabasa ko.. isinulat ko lang ang opinion ko about what you have written. Well I guess, sumama ang loob mo.. allan told me about your e-mail. Sorry if nasaktan ka.

After that hindi ko na yun binasa pa.

Hindi ko na dinalaw.

That’s yours.. at importante sayo yun I know.

Siguro napanaginipan kita for me to admit things like this.

And to say sorry kung nabulabog ko ang privacy mo before.

Ewan ko lang kung mababasa mo to.. hindi ko rin sure kung gusto mo to basahin. Gusto ko lang to isulat.. kahit imposibleng mabasa mo.

- BE HAPPY! smile naman jan! ;)

faces of Atari : Photos by Misis

MISIS : Photos by mister

after food tripping punta naman sa park para magkwentuhan maglakadlakad.. at magpicture! ;p

learning new things

yesterday, tinuruan ako ni hubby magphotoshop. ahai.. im willing to learn! hahah..

sabi k obalang araw mas gagaling pa ko kesa kay manong.

antay ka lang.. ;p

wanna learn to use that wacom tablet also.. ;p

it's good to learn new things!

hhaha artist na ko! ;p (patawa!)

LBM

Bad trip pag nasa kalagitnaan ka ng pag-uukay
at biglang sumakit ang tyan mo..

hindi ka tuloy makapagukay ng maayos.

sayang..

at pagkatapos pagpapawisan ka ng malamig..

at wala ka ng choice kundi ayain mo na ang kasama mo na umuwi na rin..

kahit na nasa kalagitnaan pa sya ng pamimili!

wrong timing.. hhaha kainis.

viewing accounts

kwentuhan pag-uwi sa bahay.

manong: mahal.. lamu ba may coomon friend kami ni *&*@@+?

manang: saan? sa friendster?

manong: hindi sa multiply...

manang: ngerks.. haha ngayon mu lang nalaman? c gracey nga diba sabi ko sayo bago mu i-add friend sila.

manong: hindi nman sya.. yung team wacom.

manang: ahhh.. pano mu nalaman?

manong: nakita ko sa contacts.. pagkakita ko ng picture nya sabi ko parang kilala ko to.. sya pala yun. ayun.. nagkamali ako eh.. napindot ko!

manang: hala ka.. naview mu yung account nya?

manong: hehhe nung nagloload na nacancel ko kagad! pero for sure lalabas dun naview ko sya..

manang: hahha parang ako pala the other day.. nagkamali ako ng click. yung link nya naclick ko. .di ko nman sadya :(

manong : yaan mu na..

....

ayun.. at pagkatapos nun wrestling na kagad! ahhaah syet may nahuli na namang bagong pang-atake! kainis!

hubby meets JAPAT!

got a txt from hubby:

"Nandito si Japat!!! magiging ofism8 ko sya"

syempre na-shocked ako - parang kagabi lang natuwa ako dahil nagcomment sya sa post ko and then now nagmeet na sila ng idol ko! ;p

hindi ako nakatiis, tinawagan ko sya kagad:

"manong.. sabihin mo sa kanya idol ko sya.. "

hahha parang bata lang.

yun lang! ;p

not feelin good

sinisipon..

inuubo..

masama ang pakiramdam ko.

--- mabuti na lang may taong nangako na pasasayahin daw ako later.

hhhmmm.. sweet talga ni manong!

don't mind us

sana pwede ibulong ng hangin ang mga mensahe ko:

be happy

be strong

don't mind us...

hindi namin gusto na hindi ka maging masaya..

u deserve to be happy.

buhay teleserye

parang teleserye lang..

ang tadhana pinaglalaruan ang buhay nyo.

habang pilit ka'ng tumatakbo..

habang pilit ka'ng lumalayo..

habang pilit mo'ng ipinipikit ang mga mata mo..

sa bandang huli magtatagpo pa rin kayo.

kahit na pagod ka na..

pagod na pagod..

yes.. the world is too crowded

magkakasalubong pa rin ang nasa pagitan ng 4 na oras at milya milyang layo.

pero siguro ganun nga talaga..

maliit ang mundo.

you just have to be ready sa kung ano man ang pwede mong makita o makasalubong o makausap..

ang nakaraan ay pwede mong makita sa iyong harapan.

at hindi mo pwedeng pakiusapan na - "fate.. i'm tired.. stop playin pls.. wag na lang ako.."

haayy..mabuti na lang at wala akong ghost in the past at di katulad ng mga kaibigan ko sa mga teleserye na sina judai, caludine, angel, anne at bea. heheh

ok lang sa'kin kahit na sino pa sa nakaraan ang makasalamuha ko.. - ganun talaga eh.. hindi mu yun maiiwasan at mas lalong hindi mu yun mabubura o matatakbuhan..

u just have to be strong and ready sa mga pwedeng bumulaga sayo.. pero kung ang nakaraan sayo ay tapos na at natanggap mo na.. papanisin mu na to..

sasalubungin mo na lang ng matamis na ngiti ang nakaraan na nasa harapan mo. ;p

ang buhay ay parang teleserye lang...

mas malala kung magiging fantaserye diba?

matakot ka na pag sina dugong ang humahabol sayo.. hehhe ulit!

- inaatake lang ng gutom at inip ;)

NIKON D40 - gift sakin ni mister!

Isang paramis na madali namang tinupad! ;p

Pagkatapos ng lindol pumunta kami sa City Center para tuparin nya ang isang pangako - na balang araw reregaluhan nya ko ng D-SLR.

I never asked for this - alam lang nya talga kung gaano ko gustong magkaron ng ganito. sweet noh?

kelangan lang talgang pag-aralang gamitin. ;p

konting sample ng mga shot kanina - first time! hahahaylabshu mister!!! ;)

*akin lang to hindi pwede hiramin!!! ;p

FUBU?

Kim (my officemate) and I were talking about pinas, love, married life, having a baby, work, husbands.. etc.. Hanggang sa napunta ang usapan namin sa FUBU..ano daw yun?!

Tumanda ako na hindi ko alam ang FUBU? ahai.. nakakaawang bata.. tsktsktsk. ang alam ko brand to ng mga tshirts na sinusuot ng mga hip-hop samin. heheh yun lang at wala ng iba pa. Pagnaiisip ko yun naaawa ako sa sarili ko.. ba't kulang na kulang ang vocabulary ko..?! (pataymalisya)

So what is FubU? haha yun pala yun!

Nung feb narinig ko to sa isang tao... he's telling me that someone is proposing na maging magFUBU partners na lang sila - at least kahit FUBU partners na lang.

Naisip ko lang kung gaano talaga kalakas ang pag-ibig. iba't ibang sitwasyon.. iba't ibang level ng saya, lungkot at sakit.. Love can really push you to do things na kahit ikaw hindi mu na kayang i-explain. Yung tipong you'll do everything just to be with someone you love the most... Kahit na hindi na sya mahalin basta hayaan lang na mahalin sya ng taong mahal nya. Sa mga taong nagmamahal ng sobra - minsan ang mga bagay na mali ay nagiging tama. Dun ka kasi nagiging masaya.

Masaya magmahal.

Masarap magmahal.

Masakit magmahal.

Masakit magmahal ng taong hindi ka nman mahal.

Masakit magmahal ng taong hindi ka na mahal.

at masakit magmahal ng taong dati kang minahal. :(

Mabuti na lang ang taong mahal ko.. alam ko na mahal na mahal din ako.